محصولات
ساکارز
فرمول ساختاری
مشخصات فیزیکی
شکل ظاهری: جامد سفید کریستالی بدون بو
چگالی: 1.5805
نقطه ذوب: 185-187 درجه سانتیگراد (لیتر)
نقطه جوش: 397.76 درجه سانتی گراد (تخمین تقریبی)
چرخش خاص: 67 º (c=26، در آب 25 ºC)
انکسار: 66.5 درجه (C=26، H2O) نقطه اشتعال 93.3 درجه سانتی گراد
حلالیت: H2O: 500 میلی گرم در میلی لیتر
ضریب اسیدیته (pKa): 12.7 (در دمای 25 درجه سانتی گراد)
PH: 5.0-7.0 (25 درجه سانتی گراد، 1M در H2O)
داده های ایمنی
متعلق به کالاهای خطرناک است
کد گمرکی: 2938909090
نرخ بازپرداخت مالیات صادراتی (%): 9%
کاربرد
ساکارز به طور گسترده در مواد غذایی، لوازم آرایشی و پزشکی استفاده می شود و همچنین به عنوان استانداردی برای تجزیه و تحلیل و تشخیص استفاده می شود.می توان از آن برای تهیه اسید سیتریک، کارامل، شکر معکوس، صابون شفاف و غیره استفاده کرد. می تواند از رشد باکتری ها در غلظت بالا جلوگیری کند و می تواند به عنوان مکمل قرص نگهدارنده و آنتی اکسیدان در پزشکی استفاده شود.معرف ساکارز برای تعیین 1-نفتول، جداسازی کلسیم و منیزیم و تهیه محیط کشت بیولوژیکی استفاده می شود.
ساکارز، جزء اصلی قند سفره، نوعی دی ساکارید است که از یک مولکول از گروه هیدروکسیل همی استال گلوکز و یک مولکول از گروه هیدروکسیل همی استال فروکتوز با یکدیگر متراکم شده و کم آب تشکیل شده است.ساکارز شیرین، بی بو، محلول در آب و گلیسرول و کمی محلول در الکل است.اسپینوژن است، اما اثر فتوکرومیک ندارد.ساکارز تقریباً به طور جهانی در برگ ها، گل ها، ساقه ها، دانه ها و میوه های گیاهی یافت می شود.به ویژه در نیشکر، چغندرقند و شیره افرا فراوان است.ساکارز طعم شیرینی دارد و یک غذای مهم و طعم دهنده شیرین است.به شکر سفید، شکر قهوه ای، شکر سنگی، شکر سنگی و شکر درشت (شکر زرد) تقسیم می شود.
مشخصات فیزیکی
ساکارز در آب بسیار محلول است و با افزایش دما حلالیت آن افزایش می یابد و در صورت حل شدن در آب، جریان الکتریسیته را هدایت نمی کند.ساکارز همچنین در آنیلین، آزوبنزن، اتیل استات، آمیل استات، فنل ذوب شده، آمونیاک مایع، مخلوط الکل و آب و مخلوط استون و آب محلول است، اما در حلال های آلی مانند بنزین، نفت، الکل بی آب، تری کلرومتان نامحلول است. ، تتراکلرید کربن، دی سولفید کربن و سقز.ساکارز یک ماده کریستالی است.وزن مخصوص بلورهای ساکارز خالص 1.5879 است و وزن مخصوص محلول ساکارز بسته به غلظت و دما متفاوت است.چرخش ویژه ساکارز 66.3 درجه تا +67.0 درجه است.
خواص شیمیایی
محلول‌های ساکارز و ساکارز تحت تأثیر حرارت، اسید، قلیایی، مخمر و غیره، واکنش‌های شیمیایی مختلفی را ایجاد می‌کنند.این واکنش نه تنها منجر به از دست دادن مستقیم ساکارز می شود، بلکه باعث تولید موادی می شود که برای تولید قند مضر هستند.
هنگامی که ساکارز متبلور تا 160 درجه سانتیگراد گرم می شود، از نظر حرارتی تجزیه می شود و به مایع غلیظ و شفافی تبدیل می شود و پس از سرد شدن مجدداً تبلور می یابد.زمان گرم شدن طولانی می شود، ساکارز به گلوکز و دیفروکتوز تجزیه می شود.در دمای بالاتر از 190-220 درجه سانتیگراد، ساکارز خشک شده و به کارامل تبدیل می شود.حرارت بیشتر کارامل باعث تولید دی اکسید کربن، مونوکسید کربن، اسید استیک و استون می شود.در شرایط مرطوب، ساکارز در 100 درجه سانتی گراد تجزیه می شود و آب آزاد می شود و رنگ آن تیره می شود.هنگامی که یک محلول ساکارز برای مدت طولانی در فشار اتمسفر حرارت داده می شود تا بجوشد، ساکارز محلول به آرامی به مقادیر مساوی گلوکز و فروکتوز تجزیه می شود، یعنی تبدیل اتفاق می افتد.اگر محلول ساکارز بالاتر از 108 درجه سانتیگراد گرم شود، به سرعت هیدرولیز می شود و هر چه غلظت محلول قند بیشتر باشد، اثر هیدرولیز بیشتر است.مواد فلزی مورد استفاده در ظرف جوش نیز بر سرعت تبدیل ساکارز تاثیر دارد.به عنوان مثال، تبدیل محلول ساکارز در ظروف مسی بسیار بزرگتر از ظروف نقره است و ظروف شیشه ای تأثیر کمی دارند.
